KAMELOT + LEAVE'S OYES + ADAGIO 03.04.10

Op 3 april verwelkomde Salamandra drie grote groepen zoals: Kamelot, Leave's ogen en Adagio. Jammer is dat het concert om 20.30 uur begon en ik tegelijkertijd van mijn werk vertrok. Het was voor mij materieel onmogelijk om er vanaf het begin op tijd te zijn om Adagio te zien, maar ik hoopte op zijn minst zijn laatste twee liedjes te zien.Wonen in een stad waar het openbaar vervoer slecht is, dat was een meer utopie. Ik zag niet alleen geen enkel Adagio-nummer, maar ik kwam aan en Leave's ogen waren al begonnen.

In dit concert regeert de slechte manie van aankomen wanneer de headliner speelt niet. Ik denk dat het komt omdat de drie groepen die speelden headliner waardig waren.

Ik kwam om 21.15 uur aan in Salamandra en de kamer zat al vol met mensen. Ik ging zo dicht mogelijk bij het fotografengebied en daar begonnen de goede dingen. Dat Liv Kristine zo dichtbij is, maakt indruk op iedereen.

In dit geval moet ik zeggen dat ik veel meer verwachtte van de band. Er waren tijden dat ze totaal ongecoördineerd leken. Een duidelijk voorbeeld hiervan was "Elegy", zeker mijn favoriete nummer, terwijl alleen de stem allemaal geweldig klonk, niet voor minder aangezien Liv Kristine een prachtige stem heeft, maar zodra alle instrumenten begonnen te mixen ... was er iets mis. Toch was het publiek gek 4499569737_dcf233c01b Het was echt geen wonder, want ondanks het falen (naar mijn mening) van sommige nummers was Alexander Krull (Liv Kristine's echtgenoot en zanger van de band) zich voortdurend bewust van het publiek en liet hem haar bellen zal niet uitgaan. Ik ben nooit echt gaan denken dat Leave's ogen zoveel fans in Barcelona hadden, maar het was duidelijk dat als ze dat deden en van het beste, de fans de tekst van de nummers tot op de letter kenden en staken hun handen als een gek op om te spelen die van de twee zangers.

Ze speelden ongeveer een uur en namen afscheid van de stad Barcelona, bedankten alle aanwezigen voor hun aanwezigheid en vertelden dat ze graag binnenkort naar het schiereiland zouden terugkeren.

Kamelot, in wat een andere tour van de Ghost Opera zou worden, na het faillissement van zijn platenmaatschappij. Toch kondigden ze aan dat we in juni zouden kunnen genieten van hun nieuwe cd en ze presenteerden een nummer waaruit het leek alsof de stem een beetje aan bekendheid verloor en de gitaren meer wonnen.

Eindelijk begonnen ze te spelen, ik had ze nog nooit gezien en ik wilde ze heel graag zien aangezien ze een groep zijn die ondanks het feit dat ze nu vaak komen, het zeer waard zijn, het bijwonen van het evenement bevestigde het, Salamandra was vol verwachtingen en enthousiasme .

De fotografen genoten van slechts drie nummers vanuit onze bevoorrechte positie en het was oprecht indrukwekkend, de muzikanten in die tijd poseerden voor ons, ze stonden constant in contact met het publiek en dat deed de euforie die al bestond onder de aanwezigen toenemen naarmate het concert voorbijging.

Voor het live hadden ze een indrukwekkende zangeres, met een prachtig timbre en die net zo goed klonk als op de cd's van de band.

Integendeel, de zanger die een paar keer, liever drie, zijn stem verloor. Roy Khan, die ik verwachtte te zien met een onvermoeibare stem en een onoverkomelijke kracht, zag ik nogal moe en bij verschillende gelegenheden miste hij dat "ik weet niet wat" dat hem kenmerkt. De eerste keer dat ik haar 'slip' zag, was in 'EdenEcho' en later in 'A Sailorman's Hymn'.

Na A Sailorman's Hymn speelde de band een kleine jamsessie waar elk instrument pronkte, het was een detail van hun kant om ons te laten genieten van hun vaardigheden als muzikanten en een detail voor Roy Khan om hem een pauze te geven om wat water te drinken. .

Na die onverwachte jamsessie speelde de band "The Haunting", een van mijn favoriete nummers. Elise Ryd (zangeres die hen bij deze gelegenheid vergezelde) demonstreerde haar vaardigheden met haar stem.

Ik denk dat het goed is om te benadrukken en ik denk dat het tijdens het concert duidelijk was dat Elise Ryd Simone Simons niet jaloers kan maken. Bovendien is Elise veel vriendelijker en aandachtiger voor het publiek. In dit magische nummer toonden de twee vocalisten hun medeplichtigheid.

Kortom, het concert was aangenaam, vol verrassingen voor degenen die niets over hun vorige concerten hadden gezien of gelezen, maar wat ze nooit hadden kunnen weten is dat Barça op de dag dat Kamelot in salamander speelde, op het veld debatteerde. tegen Athletic Bilbao en zoals iedereen weet, won barça met 4 tegen 1. De kamelotmannen wilden knipogen naar alle Barcelona-fans die in de kamer waren, midden in "forever", een van de liedjes die het meest werden toegejuicht door de club. In het publiek verscheen een van de 'pijpen' van de band met een barça-shirt.

Tussen dit detail en het feit dat ze een taart haalden voor de drummer van Kamelot omdat het zijn verjaardag was, was het duidelijk dat Kamelot een grote familie voor hen is, inclusief al hun fans.

Kamelot setlist:

Spookopera

EdenEcho

Het grote pandemonium

De menselijke vlek

Middelpunt van het universum

Een Sailorman's Hymn

Instrumentale jamsessie

The Haunting (Somewhere in Time)

De hangende val

Als de lichten uit zijn

Toetsenbord Solo

Hunter's seizoen

Heers over de wereld

Drum Solo

voor altijd

_________________

Interlude II: An Assassinio Molto Silenzioso

De zwarte halo

Einde van het seizoen

Karma

_________________

Mars van Mephisto