BRUTAAL GELUIDSFESTIVAL IV

De promotor Brutal Noise Producciones, met jarenlange ervaring met het organiseren van allerlei soorten concerten binnen de wereld van rock en metal, organiseerde de vierde aflevering van het festival met dezelfde naam. Het gekke idee van hun denkhoofden was om een festival voor te bereiden dat bijna drie maanden beslaat en met meer dan dertig bevestigde groepen, waaronder degenen die plaats maakten voor deze nacht van extreme Spaanse metal.

Ik arriveerde rond 21.00 uur in de kamer en Riot of Violence nam afscheid met een versie van de parodie “Niños Mutantes” waarvan ik denk dat die de composities van de groep niet definieert, dus ik kan er niets meer over zeggen.

De volgende die acteerde was Avgrunn, een Death Metal-groep met zwarte invloeden, die bekend zijn in de scene van de hoofdstad. Ze lieten het bloed waarmee ze bij andere gelegenheden gekleurd waren achter om op een minder agressieve manier het podium op te gaan. Zijn veertig minuten durende optreden concentreerde zich op de composities van zijn debuut-EP genaamd 'The Silent Corpse'. Zonder hun werk te verspillen, is het een groep die vele uren aan repetitie en compositie mist, hun muziek is slecht, er zijn zelfs gevallen waarin het lijkt alsof er twee verschillende groepen op het podium staan, omdat ze hun stijl nog niet goed hebben gedefinieerd en er zijn liedjes die nauwelijks met elkaar te maken hebben. Wat betreft de uitvoering, ik weet niet of het zou zijn omdat het het laatste concert van de zanger was (dat toen hij afscheid nam en een paar mooie woorden aan zijn metgezellen wijdde, ze zich niet eens verwaardigden om naar hem te kijken) maar er was een gebrek aan eenheid en karakter in de enscenering.

We gingen van Old School Death Metal naar een moderne, beïnvloed door groepen als Mnemic of Suicide Silence. Zonder een liefhebber van deze stijl te zijn, hebben de Barcelonezen More Than Hate, die niets nieuws bieden, het charisma en het precieze potentieel van dit type groep, dat nog steeds in opkomst is, voor een Europese projectie. Ze zijn momenteel bezig met het opnemen van hun eerste volledige lengte, na een reeks demo's zullen we zien hoe het publiek en critici het ontvangen.

De echte reden voor mijn aanwezigheid was om The Bleeding Sun weer op het podium te zien na verschillende line-upwisselingen. Ze zijn onbegrijpelijk een van de vele groepen die veel meer verdienen dan ze hebben en zowel binnen als buiten de Spaanse grenzen zouden moeten slagen met hun avant-gardistische Black Metal. Ze maakten van dit concert gebruik om hun twee nieuwe leden in de samenleving voor te stellen: zanger Bigg Josh en bassist Scar. In bijna een uur live recenseerden ze hun albums tot nu toe (sinds 2005 hebben ze niets nieuws uitgebracht, het wordt tijd!) Met nummers als "Shapeless Like Water", "Prelude To Strom", "The Ravens Are Crying Blood Again ", En" King of Nowhere. "

Het is al bekend dat wanneer er veranderingen in de formatie zijn, er altijd een neiging is om te vergelijken en dat vergelijkingen verfoeilijk zijn, en het is zelfs nog delicater als het gaat om de zanger, die meestal het instrument is dat de luisteraar het eerst waarneemt. Persoonlijk, van alle zangers die The Bleeding Sun tot nu toe heeft gehad, geef ik de voorkeur aan de perfecte combinatie van Uryol en Markvs, vooral vanwege de majesteit van de cleane zangpartijen, zeer in lijn met de visie van de groep op de muziek. Het falen van Bigg Josh zijn precies deze delen, die verder moeten worden verfijnd, evenals het elimineren van de lelijke gewoonte om de laatste lettergreep van woorden te verlengen. Evenzo was het het eerste optreden met de groep, dus we zullen moeten wachten tot hij klaar is met aanpassen en opnieuw zijn mening geeft. Hopelijk met de volledige line-up zal The Bleeding Sun er niet lang over doen om een nieuw album te presenteren.

En we sloten de avond af met een van de meest internationale Spaanse groepen, Avulsed. Ik denk dat het op dit moment niet nodig is om een concert van hen te beschrijven, iemand heeft ze al talloze keren gezien en gelachen om hoe gemakkelijk Rotten op het podium staat met zijn klassiekers "que pasa peña" zoals Neng de Castefa. Noem natuurlijk de speciale setlist ter nagedachtenis aan zijn twintig jaar vechten met nummers die al eeuwenlang niet zijn gespeeld als 'Skinless', 'Carnivoracity' of 'Addicted To Carrion', samen met die van zijn nieuwste album, zoals wat hem zijn naam "Nullo (The Pleasure of Self-Mutilation)" of "Breaking Hymens" geeft, en de klassiekers van zijn concerten "Gorespattered Suicide", Blessed By Gore "," Sich Sich Sex ", en de avond eindigde met" Vaginal Exorcism " ”. Verrassend genoeg was het publiek behoorlijk koud en werden de klassieke cirkelpits die ze gewoonlijk tijdens hun concerten hebben, niet uitgevoerd, alleen af en toe headbancing, hoewel Rotten constant probeerde de sfeer op te vrolijken. Ze vertelden ons dat ze ter herdenking van dit jubileum nummers van al hun albums opnieuw zullen opnemen met de huidige line-up en het geluid, waarvan ze hopen dat ze halverwege het jaar uitkomen, en dat we in 2012 nieuwe composities zullen hebben van wat hun zesde album zal worden. studie. Dus we hebben nog een hele tijd Avulsed.

De nacht was ietwat koud en met een nogal slechte opkomst, iets meer dan honderd mensen. Ik veronderstel dat het samenvallen met drie andere evenementen, waaronder een concert van Moho en Warchetype, dat hoewel het misschien niet zo lijkt, een directe concurrentie is met dit evenement, en de horde Extreme Metal-concerten die de agenda van Barcelona heeft, de kleine sfeer van de kamer. Het hoofdgerecht was eigenlijk Avulsed uit Madrid, dit is de tijd dat ik ze met minder publiek heb gezien en telkens als ze naar Barcelona komen worden ze zeer goed ontvangen, aangezien de rest van de line-up nauwelijks publiek trekt. We hopen dat voor de rest van de evenementen die door deze promotor worden georganiseerd, de respons veel positiever zal zijn.

Xènia Senserrich